چهارده قرن تلاش دشمن برای ترور شخصیت امام حسن(ع)

قدس آنلاین :سالهاست که در محافل و مجالس از شبهاتی که پیرامون امام مجتبی گفته شده شنیده ایم. امروزه تکنولوژی به کمک شایعه سازان و شایعه پراکنان آمده و کار را برای نشر آن آسان کرده است. اما در هزار و چهارصد سال طی شده از دوره زندگی امام(ع) و در زمان ما که همه ابزارها را می توان به خدمت علم و دانش گرفت چه تلاشی برای شناسایی ابعاد مغفول زندگی امام دوم شیعیان صورت گرفته است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

حجت الاسلام و المسلمین عبدالکریم پاک نیای تبریزی، استاد سطوح عالی حوزه علمیه قم، نویسنده، پژوهشگر و تاریخ نگار اسلامی در گفت و گو با قدس آنلاین به تبیین فضایل و بیان خدمات علمی، فرهنگی و سیاسی امام حسن(ع) پرداخته است.

*به نظر شما مسلمانان شناخت کافی از زندگی فردی واجتماعی امام حسن مجتبی دارند؟

متاسفانه شناخت کافی از زندگی امام مجتبی(ع) نداریم یکی از دلایل سخن من این است که صلح امام که مهمترین اتفاق سیاسی زندگی امام است هنوز برای مردم موشکافی و تبیین نشده و اطلاعات کامل و کافی از آن در دست نیست. اگر امام حسن صلح نمی کرد و آن موقعیت محدود و مظلومانه ای که ترسیم شده بود به صلح نمی انجامید اصلا ماجرای کربلا رخ نمی داد و امام حسین در همان ماجرا به شهادت می رسیدند، اصحاب امام چون حجر بن عدی به شهادت می رسید و ذخیره انسانی آینده جهان اسلام به اتمام می رسید و نهضتی که اهل بیت(ع) آغاز کرده بودند در همان مقطع به پایان می رسید. در ان مقطع تاریخی اگر امیرالمومنین و امام حسین(ع) بودندغیر از این انجام نمی دادند.

* برخی معتقدنددلیل ناشناخته‌ماندن امام‌حسن(ع) این است که مورّخان،کمتربه فضایل وابعاد وجودیِ ایشان پرداخته‌اند. چه ویژگی‌هایاخلاقی وفردی امام‌حسن‌مجتبی(ع) بایدبیشترموردتوجه قرارگیرد؟

زندگی امام حسن(ع) در دو مقطع ناشناخته مانده است؛ نخست در دوران خلفای اول و دوم و سپس دوران پس از صلح.

امام حسن مجتبی(ع) نوه پیامبر(ص) و فرزند علی(ع) و فاطمه(س) است. هفت سال در دوره پیامبر زیستند. به واسطه این فضیلت در ماجرای نجران و مباهلهو در بیعت رضوانحضور داشتند. امام  یکی از ارکان اصحاب کسابوده و از کسانی است که آیه تطهیر درباره آنها نازل شده است.

امام مجتبی از  مصادیق بارز آیه اطعام هستند؛وَیُطْعِمُونَالطَّعَامَعَلَیحُبِّهِمِسْکِینًاوَیَتِیمًاوَأَسِیرًا. همچنین آیات دیگری چون آیه مودت در شان امام دوم ما نازل شده است.

فضیلت دیگری که برای امام حسن می توانیم بیان کنیم که در کتب تاریخی بیان شده است این است که حضرت، کریم اهل بیت(ع) خوانده شده است. دو بار همه اموال و سه بار نیمی از اموال خود را در راه خدا بخشیدند.

حج پیاده از دیگر فضایل حضرت است که در تاریخ بالغ بر بیست زیارت برای امام نقل شده است. در کتب تاریخی از جمله تاریخ یعقوبی به بخشندگی امام اشاره شده است.در مناقب ابن شهر آشوبآمده است که امام اموال بسیاری را در مسیر سفرهای خود در راه خدا بخشیدند. در کشف الغمه اربلی آمده است که مردی به درگاه خدا دعا می کرد که خدا به او ده هزار درهم بدهد. امام حسن(ع) که شنونده مناجات او با خدا بود به خانه رفت و آن مبلغ را برای آن شخص فرستاد. همچنین در کتاب تاریخ مدینه الدمشق ابن اکاسر و بحارالانوار بیان شده که زمانی که حضرت در اعتکاف و یا طواف بودند و نیاز فردی را می دیدند، آن را برآورده می کردند حتی اگر به شکسته شدن اعتکاف و طواف می انجامید. این سیره امام برای امروز ما درس بزرگ و کاربردی است. در یکسال گذشته به دلیل شیوع بیماری کرونا بسیاری از مشاغل از بین رفتند و افراد بسیاری بیکار شدند. خوب است با تاسی به سیره کریم اهل بیت(ع) دست نیازمندان را بگیریم. این که شب و روز میلاد امام مجتبی را با ارسال پیام و برپایی جشن پاس بداریم، خوب است اما کافی نیست. امام از شیعه خود پیروی از سیره و عمل به دستورات دینی می خواهد. امام از ما می خواهد دست نیازمند را بگیریم و در رفع فقر از جامعه تلاش کنیم. اگر از جنبه عبادی هم به این مساله نگاه کنیم مشمول حدیث نبوی می شویم که هرکس احتیاجی از برادر مومنش را برآورده کند مانند کسی است که سالیان سال به عبادت مشغول بوده است.

تواضع، عفو و گذشت، مهربانی با زیردستان، چشم پوشی از خطای دیگران و... از فضایل اخلاقی است که برای حضرت در تاریخ عنوان شده است. 

*امام‌حسن(ع)،دردورۀامامت خودبرای شناساندن اسلام ناب محمدی وتشیّع راستین به مردم،چه فعالیّت‌های علمی وفرهنگی داشتند؟

حدیث شناسی، حدیث گویی و حفظ حدیث در مناقب و فضایل علمی و فرهنگی امام مجتبی(ع) بیان شده است. اخیرا کتابی درخصوص احادیث امام حسن جمع آوری شده است که شامل 433 حدیث در زمینه احکام، اخلاق، عقاید، دعا در سه زمان متفاوت یعنی دوره نبوی، علوی و زعامت خود بیان شده است.

کتاب مسند الامام المجتبی(ع) نیز تدوین شده که شامل سخنان، نامه ها، خطبه، موعظه، مسایل علمی، دعا و ... است. بلاغه الامام الحسن(ع) کتاب دیگری است که ر وایات همراهخ با اشعارامام حسن را گردآوری کرده است. کتاب دیگری تحت عنوان مکاتیب الائمه به قلم آیت الله احمدی میانجی است که شامل 15 نامه، هفت وصیت از امام مجتبی(ع) و درج نام 138 راوی احادیث امام است. وصایای حسن بن علی(ع) خطاب به برادران و فرزندانش نوشته شده است.

کتابی نیز تحت عنوان تربیت از نگاه امام حسن مجتبی(ع) تالیف شده است که با استناد به سیره و رفتار و فعالیت های فرهنگی و تربیتی امام حسن  به رشته تحریر در آمده است. معنا و ضرورت تربیت، راهکارهای عملی برای تربیت فرزندان، عوامل تربیتی از جمله خانواده، دوستان، معلمان، اندیمشندان و نخبگان و سیاستمداران، اجتماع، پیشوایان دینی موضوع دیگری است که در این کتاب بیان شده است.

*باوجود این آثار علمی و گذشت 14 قرن از دوره حیات امام و سپری شدن 4 دهه از پیروزی انقلاب اسلامی هنوز هم شبهات و شایعات بسیاری درباره شخصیت امام حسن مطرح می شود.برای شناساندن ابعادوالای شخصیت امام‌حسن به مردم چه بایدکرد؟

اینکه دامنه شبهات و شایعه پراکنی علیه باورهای دینی ما به این گستردگی است، تلاش مضاعف دشمن برای شناخت آنهاست. به صراحت می گویم دشمنان از دوستان برای شناخت امامان شیعه ازجمله امام حسن(ع) بیش از خود شیعه تلاش کرده است. اگر ما به حدیث امام رضا که فرمود لو هلموا الناس محاسن کلامنا فاتبعونا عمل می کردیم، امروز شاهد فروپاشی اخلاق و دین مردم و سوأ استفاده دشمن از غفلت موجود نمی شدیم. همه روش های برتر زندگی فردی و اجتماعی در سیره اهل بیت(ع) است اما متاسفانه غفلت کردیم. شبهاتی که امروز پیرامون حیات فردی و اجتماعی امام حسن(ع) مطرح می شود در ادامه همان تلاش دشمن برای شناخت امام و غفلت ما از درک سیره پیشوای ماست.ترور شخصیت ائمه(ع) برنامه امروز دشمنان اهل بیت نیست بلکه نقشه ای است که از قرن ها پیش برنامه ریزی شده است. دشمن چهارده قرن است که به ترور شخصیت امام پرداخته است. برای اینکه پادزهری به به سم پاشی دشمن داشته باشیم باید در گام کتبی که تاکنون نوشته شده به مردم معرفی و به زبان عموم در اختیار مردم قرار گیرد. جامعه نخبه و فرهیخته به قلم گویا و شیوا از امام حسن(ع) برای مردم بنویسند. رسانه های شنیداری و دیداری به معرفی فضایل امام بپردازند.مستندسازان بر اساس سیره کریم اهل بیت(ع) به تولید برنامه، مستند و فیلم بپردازند که قابلیت نشر در فضای مجازی داشته باشد. خیرین وقف های علمی برای نشر معارف امام حسن انجام دهند و به کمک هنرمندان و نویسندگان بشتابند تا معارف دین به مردم معرفی شود. اگر این مسیر طی شود قطعا شبهات و شایعات پیرامون امام بی اثر خواهد شد.

منبع: قدس آنلاین

کلیدواژه: امام حسن ع امام حسن مجتبی امام مجتبی زندگی امام شخصیت امام امام حسن ع اهل بیت ع مجتبی ع

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۷۳۱۰۲۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سخنی در باب محتوای «مست عشق» به کارگردانی حسن فتحی/ تحریف تاریخ به شیک ترین شکل ممکن

به گزارش قدس آنلاین، سالهاست دربارۀ اهمیت اینکه سینمای ایران، پا در گام همکاری با کشورهای دیگر بگذارد و به بازارهای فرهنگی فرامرزی بیندیشد، نوشته‌ایم و بحث کرده‌ایم و اینک فیلمی روی اکران است که با همه فراز و نشیب‌های حقوقی و فنی، بالاخره توانسته است این سد را بشکند و با سینمای ترکیه به عنوان یکی از پررونق ترین و جدی ترین بازارهای هنری منطقه، با حضور بازیگران و عوامل فنی برگزیده دو کشور همکاری نسبتاً موفقی داشته باشد. دومین جنبۀ اهمیت این فیلم، این است که دربارۀ شخصیت‌ها و چهره‌های مهم فرهنگی کشور ما ساخته شده است. ساختن  فیلمی پرفروش که تماشاگران را با زندگی شخصیت‌های مهمی چون مولانا و شمس تبریزی آشنا کند، یکی از غفلت‌های سینمای ایران در همه سالهای اخیر بوده است که این مهم هم انجام شده است و از این منظر باید به حسن فتحی و تیمش تبریک گفت.

چالشی مهم در برابر فیلم‌های تاریخی

ساختن فیلمی که از یک سو به گذشته و تاریخ واقعی بپردازد و از سوی دیگر برای مخاطب کشش داشته باشد، به راستی کار سختی است. فیلم‌های تاریخی ما معمولاً به ملغمه‌ای از جملات ادبی، پند و اندرز و آواز خوانندگان تبدیل می‌شود و داستان ندارند. برای همین است که سختی انتخاب قصه‌ای برای آشنا کردن مخاطب با تاریخ، در سینما و بخصوص سینمای ایران صدچندان است. در این گونه فیلم‌ها، دخیل کردن تخیل و ساختن شخصیت‌ها و مکان‌های خیالی برای جذاب کردن داستان یک چالش مهم است و به همین دلیل است که بیشتر فیلم‌ها و سریالهای ایرانی که درباره تاریخ گذشته سرزمین ما ساخته می‌شود، به تحریف تاریخ (هر کدام در حد و حدودی متهم هستند.) در اینجاست که اهمیت تحقیق و بهره‌مندی از آثار کسانی که با متون و رویدادهای تاریخی آشنا هستند، بیشتر می‌شود. در مورد مولانا و شمس دست ما برای آگاهی از رویدادهای زندگی، شخصیت و تفکرات آنان بسته نیست. اگرچه هنوز برای پژوهش درباره آنها و دوران پرفراز و نشیب زندگی‌شان، راه‌های نپیموده زیاد است اما حداقل می‌توانیم به برخی کتاب ها وپژوهش های صورت گرفته اعتماد کنیم و از نوشته‌های کسانی چون دکتر زرین کوب بهره ببریم. برای انتقال مفاهیمی که مولانا و شمس دربارۀ آنها سخن می‌گویند، به آثاری نیاز داریم که نه تنها درباره ویژگی ها و دوره های زندگی آنها سخن می‌گوید، دوران تاریخی آنها را به خوبی می‌شناسد، جریان‌های معارض فکری و عرفانی موجود را بررسی کرده و برای مخاطب به خوبی روشن می‌کند که اهمیت کاری که مولانا کرده است، چیست. کتاب هایی مانند «پله پله تا ملاقات خدا» که هم روایتی داستانی دارد، هم زبانی ساده و هم از نظر استناد تاریخی شبهه‌ای در آنها نیست.

یک شمس تبریزی مهربان

تیم تولید «مست عشق» به جای اینکه به این روایت درست، پژوهشمند و جامع نگر از داستان مولانا و شمس توجه کند، روایتی از زندگی این دو شخصیت به دست داده است که بیشتر با خوانش ترکیه از مولانا تطبیق دارد. خوانش رایج در ترکیه امروز که اوج آن را در «ملت عشق» الیف شفق(شافاک) می‌توان دید، مولانا و شمس را از بستر تاریخی و مفهومی خود خارج می‌کند و به آنها چهره دو مرد سکولار رمانتیک می‌دهد که همه چیز را در عشق و مهربانی می‌بینند، با مذهبی‌ها در جنگند و جانشان را در این راه می‌دهند و نتیجه همه مبارزه هایشان می‌شود رقص و سماع ( که البته در تیتراژ فیلم به سما تبدیل شده است!). این خوانش هم امروزی است، هم خطری ندارد و هم مولانا و هر شخصیت تاریخی دیگر را به یک سوژه خوب برای تبدیل شدن به یک جاذبه گردشگری و منبعی برای پول درآوردن تبدیل می‌کند. شمس و مولانای «مست عشق»از همین جنسند. این تحریف در شخصیت شمس تبریزی شدیدتر است. آنچه ما از گفته‌هایی که از او باقی مانده است و نوشته‌ها و گفته‌های دیگران و اسناد تاریخی درباره شمس می‌دانیم، با موجودی که در این فیلم به تصویر کشیده شده است، بسیار متفاوت بوده است. به یاد داشته باشیم که شمس شخصیتی تندخو، آشفته و البته مغرور بوده است. شاید آنهایی که «مست عشق» را دیده‌اند تعجب کنند اگر بدانند در داستان ازدواج او با دختر خواندۀ مولانا، کیمیا خاتون، دخترک از ابتدا این ازدواج را خوش نمی‌داشت و هرگز دلش با شمس که چهل سال از او بزرگ تر بود و شخصیتی بی ثبات داشت، صاف نشد و البته اینکه بنا بر برخی روایت‌ها متهم اصلی مرگ یا بهتر بگوییم قتل این دخترک بی نوا همین شمس تبریزی است.

جلال‌الدین محمد تهرونی

برای داستانی کردن تاریخ و تبدیل آن به یک قصۀ جذاب، یکی از راه ها این است که وقتی قصه‌ای جذاب نداریم، از دل واقعیت های تاریخی قصه‌ای بیرون بکشیم و «مست عشق» هم همین کار را کرده است؛ خلق یک داستان معمایی و پلیسی دربارۀ مرگ شمس تبریزی. این تهمید البته داستان را جذاب کرده است و مخاطب را به دنبال خودش می‌کشد اما تاریخ را به شکل عجیب و غریبی به شکلی در می‌آورد که کارگردان و نویسنده دلشان می‌خواهد. برای مثال وقتی یک کارآگاه برای حل ماجرای گم شدن شمس خلق می‌کنیم، او باید وظیفه خودش را به پایان برساند و در «مست عشق» سرنوشت شمس تبریزی روشن می‌شود اما سوال اینجاست که اگر همه چیز به همین خوبی و خوشی به پایان رسیده است، چرا مولانا در تمام سالهای بعد از شمس، فراق او را به صورت شعر فریاد می‌زده و از در و دیوار میپرسیده که شمس کجاست و چه شد؟ مشکل اصلی بیرون کشیدن داستانی از دل داستان شمس و مولانا این است که تاریخ را هم مجبوریم جا به جا کنیم و برای قونیه اداره شهربانی بسازیم که در اوج درگیری سلجوقیان روم با یکدیگر و در حالیکه آنان زیر فشار خردکنندۀ ایلخانان مغول و اختلافات داخلی درحال فروپاشی بودند، نگران درویشی بدزبان باشند که گم شده است، همین جا به جایی‌های تاریخی و انتقال دادن گذشته‌ای دور به امروز، باعث می‌شود که مولانا هم در کودکی با پدرش با لهجه تهران سخن بگوید!

آرش شفاعی